استفاده از سنگ نمای ساختمان سفید به جای تخته سفید مدارس

رنگ مواد سرامیکی بسته به اکسیدهای موجود در خاک رس متفاوت است، برای مثال: اکسیدهای آهن رنگی از زرد تا نارنجی تا قرمز تا قهوه ای می دهند.

اکسیدهای تیتانیوم سفید تا زرد می توان آن را لعاب داد و تزئین کرد. سرامیک ها معمولا از مواد مختلفی تشکیل می شوند: خاک رس، فلدسپات (سدیم، پتاسیم یا هر دو)، ماسه سیلیس، اکسیدهای آهن، آلومینا و کوارتز.

سرامیک فشرده این گروه شامل سنگ نمای ساختمان سفید و ظروف سنگی و چینی است. آنها تخلخل بسیار کم و نفوذناپذیری خوبی در برابر گازها و مایعات به دلیل جوشکاری ذرات دارند که با بالا بردن دمای پخت تا نقطه reification به دست می آید. آنها حتی با نوک فولادی خراشیده نمی شوند.

سرامیک متخلخل آنها معمولاً سفال، مایولیکا و سفال هستند. خمیری نرم و جاذب دارند که راحت تر خراشیده می شوند.

ظروف سنگی از مخلوط های رسی طبیعی که در دمای بین 1200 تا 1350 درجه سانتیگراد پخته شده اند به دست می آیند. رنگ ها با توجه به ترکیبات آهنی موجود متفاوت است.

چینی در حدود قرن هشتم در چین اختراع شد. جزء اصلی یک خاک رس سفید خاص است: کائولن. همچنین از سیلیس و فلدسپات تشکیل شده است. کائولن خواص پلاستیک و رنگ سفید را به چینی می دهد.

کوارتز جزء بی اثر است و عملکرد چربی زدایی را انجام می دهد. فلدسپات یک شار است که دمای پخت بدنه سرامیکی را کاهش می دهد.

پس از فرآیند پخت، سفالین ها به دلیل وجود نمک ها یا اکسیدهای آهن، رنگی از زرد تا قرمز آجری دارند. شلیک در دمای زیر 1000 درجه سانتیگراد انجام می شود. وجود اکسید آهن همچنین مقاومت مکانیکی سرامیک پخته شده را بهبود می بخشد.

سفال نوعی سرامیک با بدنه سفید، مخلوطی ریز، سبک و متخلخل است که از پخت اشیاء مدل‌سازی شده با خمیر خاک رس، کوارتز و فلدسپات به دست می‌آید و با لاک شفاف بر پایه بوروسیلیکات پوشانده می‌شود.

ماژولیکا یا فنز انواع سرامیک های خمیری متخلخل و رنگی هستند که با لعاب سفید روشن بر پایه اکسید سرب و قلع پوشیده شده اند.