ویژگی به کومینالدئید نسبت داده شد خواص پیشگیرانه از تشکیل بیوفیلم در برابر استرپتوکوک موتانس و استرپتوکوک پیوژنز یافت شد.
توانایی روغن زیره سبز عمده در مهار رشد قارچ‌ها و باکتری‌ها به کارون، لیمونن و لینالول نسبت داده میشود، در حالی که لیمنونن، اوژنول، -پینن و برخی ترکیبات جزئی دیگر پیشنهاد شده‌اند که به فعالیت ضد میکروبی روغن زیره کمک می‌کنند.
فعالیت ضد باکتریایی کارواکرول (5-ایزوپروپیل-2-متیل فنول) به طور گسترده در مطالعات تجربی مختلف ثبت شده است و پیشنهاد می شود که با پیش ساز آن p-cymene هم افزایی داشته باشد.
فعالیت ضد قارچی زیره و روغن زیره در برابر خاک، غذا، پاتوژن های حیوانی و انسانی، از جمله درماتوفیت ها، گونه های ویبریو، مخمرها، آفلاتوکسین ها و تولیدکنندگان مایکوتوکسین ثبت شده است.
کارواکرول (از روغن زیره سیاه) در برابر پنی سیترینوم بیشتر فعال بود.در مطالعات مستقل، مکمل های غذایی زیره و زیره از بروز سرطان روده بزرگ موش صحرایی ناشی از سرطان زا مخصوص کولون، 1،2-دی متیل هیدرازین (DMH) جلوگیری می کند.
در حیوانات دریافت کننده زیره، تومور روده بزرگ مشاهده نشد. دفع اسیدهای صفراوی مدفوع و استرول های خنثی به طور قابل توجهی افزایش یافت و نشان داده شد که زیره از کولون محافظت می کند و فعالیت آنزیم های β-گلوکورونیداز و موسیناز را کاهش می دهد.
β-گلوکورونیداز هیدرولیز کونژوگه های گلوکورونید را افزایش می دهد و سموم را آزاد می کند، در حالی که افزایش فعالیت موسیناز ممکن است هیدرولیز موسین های محافظ در روده بزرگ را افزایش دهد.
مطالعات هیستوپاتولوژیک همچنین نفوذ کمتر به زیر مخاط، پاپیلاهای کمتر و تغییرات کمتری در سیتوپلاسم سلول‌ها در کولون تحت درمان با زیره را نشان داد.
