تونر یکی از آن محصولات روزمره است که همه ما آن را بدیهی می دانیم. وقتی پرینتر کم میشود، کارتریج جدیدی را بیرون می‌آورید دور از دید، دور از ذهن.
خوب، ما باید تعجب کنیم که واقعاً در آن کارتریج لیزری رنگی hp چیست … بنابراین یکی را باز کردیم. ایده بد! (در ادامه در مورد آن بیشتر توضیح خواهیم داد.) اما همه ما اکنون و با پاسخ ها پاک شده ایم.
معلوم شد که تونر بیشتر پلاستیک پودری است و این کلید کل فناوری است. پلاستیک دو ویژگی مفید دارد: می‌توانید آن را مانند جادو با الکتریسیته ساکن حرکت دهید، و سپس می‌توانید آن را روی کاغذ ذوب کنید تا تصاویری واضح و ضد لک داشته باشید.
به این روش چاپ با پودر به جای جوهر، Xerography گفته می شود (xeros در یونانی به معنای خشک است)، و چه در حال چاپ یا کپی باشید، این روش یکسان است.
در واقع، گری استارک ودر چاپگر لیزری را در زیراکس در سال 1969، در یک مهندسی سرکش، با اصلاح یکی از دستگاه‌های کپی اداری شرکت، اختراع کرد. (پس از اینکه رئیسش دستور داد این ایده را کنار بگذارد، مجبور شد مخفیانه کار کند.)
ببینید، دستگاه فتوکپی دارای یک درام چرخان است که با نیمه هادی مانند سلنیوم پوشیده شده است. آن پوشش نور را به الکتریسیته تبدیل می کند، درست مانند سلول خورشیدی.
با تابش نور روشن از روی یک نسخه چاپی (… یا بخش‌هایی از آناتومی شما) و روی درام، انعکاس شبح‌آمیزی از نسخه اصلی در بارهای ساکن ایجاد می‌کند تا تونر به آن بچسبد.
Starkweather متوجه شد که می توانید از همان ریگ برای چاپ فایل های دیجیتال با اسکن لیزری مستقیماً روی درام استفاده کنید. تنها تفاوت در نحوه تولید تصویر الکترواستاتیک است.
